Τα χρόνια που ζούμε σήμερα έχουν το προνόμιο να σφραγίζουν με την αισθητική τους, την ανομοιομορφία και την πολλαπλότητα της έκφρασης κάθε είδους σκέψης, πιστεύω, αγάπης, πίστης και πολλών άλλων πνευματικών ιδεών….

Η γνώση του μυσταγωγού και οι απαιτήσεις, αλλά και κάθε άλλου μυημένου, που αυτός έτσι νομίζει, έχει καλυφθεί από ελαττώματα, όπως προσποίηση, μίμηση, φιλαρχία , φιλοδοξία κοροϊδία και αλλά πολλά. Αλλά πάνω από όλα τα συμφέροντα μιας ομάδας «ισχυρών» που διαθέτη κάποιος, και δεν στηρίζεται στην ταπεινοφροσύνη, στην φοίτηση της Τεκτονικής,  την αξιοκρατία… Εδώ δεν υπάρχει προσπάθεια που να αντιπροσωπεύει τον γνήσιο μυσταγωγό.

Βιώνουμε την εποχή που η Βασιλική Τέχνη  (κάποιοι πολύ ειδικοί  δεν γνωρίζουν τι είναι αυτό απλά το αναφέρουν…) έχει απομακρυνθεί από τους πολλούς και τελικά η ουσία της είναι καθηλωμένη στο παρελθόν. Αυτό που συνεχώς επικολλούμεθα είναι ποιοι είμαστε κάποτε, καπηλεύοντας πολλές φορές ονόματα επιφανών μυσταγωγών. Ενώ ο σημερνός άνθρωπος, δεν έχει τα φόντα παλαιοτέρων σε θέματα φιλοσοφίας και μυσταγωγίας. Άσε τι νομίζει ο ίδιος….

Οι κώδικες προσέγγισης έχουν σβηστεί  και η απαιτούμενη από τους μυσταγωγούς ευαισθησία και πνευματικότητα ολισθαίνει αντιμέτωπη με την χυδαιότητα, την ευκολία, τα άπειρα δικαστήρια (η πραγματικά πρωτοφανείς απαράδεκτη πλευρά)  και δεν μας έφταναν όλα αυτά έχουμε και το Bulling της παρέας των «ισχυρών» για το που θα  καταλήξει ο ανελεύθερος φιλόδοξος αρχομανής βαθμολαγνος  «μυσταγωγός»…

Ο Νάγος, υπήρξε ο πρώτος, αν δεν κάνω λάθος, στοχαστής που διατύπωσε την άποψη, ότι ο μυσταγωγός και η μυσταγωγία είναι αθάνατη. Ίσως η αισιόδοξη αυτή άποψη να είναι καρπός της ιδεολογικής του διαίσθησης. Σήμερα  η ιδέα φτάνει κορεσμένη και ανιαρή μέσα σε μια αντιαισθητική σκοτοδίνη….

– Μήπως όμως όλες αυτές οι σκέψεις, είναι άστοχες διαπιστώσεις και αισιόδοξα δεχόμενοι το αύριο, μπορούμε να δούμε στοιχεία αναγνώρισης του συστήματος;

– Μήπως οι καθοριστικές αξίες του παρελθόντος είναι υπαρκτές έστω και υπό διωγμό;

Όσοι όμως ακόμα διαθέτουν ερωτήματα και αμύνονται εναντίον της ερήμωσης των πάντων και ιδιαίτερα στην ιδεολογική  ερήμωση, ίσως γνωρίζουν τις απατήσεις και διαισθάνονται τις πιθανές διεξόδους.

Εάν δεχθούμε ότι το έργο της Βασιλικής Τέχνης είναι προϊόν της συμφωνίας του εσωτερικού κόσμου του μυσταγωγού, τότε μπορεί να ισχύει το κριτήριο αξιολόγησης και το κριτήριο της ταύτισης του μυσταγωγού με το έργο που επιτελεί η καλύτερα προσπαθεί να επιτελέσει.

Η παιδεία του καθενός μας έχει σαν ιδανικό την διαμόρφωση  Ελευθέρων ανθρώπων, ελευθέρων χαρακτήρων, εξ ου και το τρίπτυχο της Γαλλικής επανάστασης  Ελευθέρια – Ισοτης – Αδελφότης.

Όμως υπάρχει εισβολή από δήθεν γνώστες του αντικειμένου, εντελώς άσχετοι, παραγοντίσκοι που νέμονται την εξουσία. Τη εξουσία του πνεύματος, νομίζοντας ότι βρίσκονται σε κοινωνικούς η άλλους συλλόγους… Παρ’ όλη όμως την πνευματική παρακμή και θνησιγενή παραγωγή σκέψης και γνώσης, η πραγματική Βασιλική Τέχνη με μια μεταφυσική δύναμη υπερνικά το χάος που δημιουργήθηκε από ανθρώπους ρηχούς στο πνεύμα και όχι μόνο.    Οι πραγματικοί μυσταγωγοί – δημιουργοί – τεχνίτες της Βασιλικής Τέχνης δίνουν έργο διαχρονικά και ικανό να συγκίνηση όσους αντιστέκονται στην Παράγκα που δημιουργούν άνθρωποι φιλόδοξοι, αρχομανείς, συμφεροντολόγοι… ανίκανοι πνευματικά.

Τέλος μέσα στο αντιφατικό φάσμα του κόσμου και της ζωής, ο μυσταγωγός είναι το αέναο συμβάν πολλαπλασιασμού της δημιουργίας. Όλοι ανάλογα με τις δυνάμεις τους και ιδέες μπορούν να μετέχουν σ’ αυτό το συμβάν.

– Δεν δικαιούνται όμως κάποιοι,  να ευτελίζουν το περιεχόμενο της Βασιλικής Τέχνης.

– Δεν δικαιούνται  κάποιοι να συμπεριφέρονται πέραν των οροθεσίων, που σίγουρα είναι καταγεγραμμένα..

– Δεν δικαιούνται κάποιοι να μας παίρνουν αυτό που αγαπήσαμε και αγαπάμε, υπερασπιστήκαμε και πιστέψαμε, αγωνιστήκαμε  και αγωνιζόμαστε, σε αντάλλαγμα μιας θέσης, χωρίς θέσεις, αλλά με γνώσεις…

 

Η μελέτη της φύσεως και η παρατήρηση των φυσικών φαινομένων αποτελούν ένα από τα μέσα και τα πνευματικά εργαλεία που διαθέτουν για να «δουν τις ακτίνες του φωτός», όπως αναφέρουν τα τυπικά. Επίσης  πρέπει να καλλιεργούνται οι επιστήμες και να μελετούν τα φαινόμενα, διότι όλα αυτά δύνανται να γίνουν πηγές αρετής.

Με την σκέψη μου επηρεασμένη από  αυτές διδασκαλίες, θα επιχειρήσω να παρουσιάσω ένα διάγραμμα, σχετικά με το τι πρέπει να πιστεύει ο σημερινός μυσταγωγός και ίσως ένας υποψήφιος να μπορέσει να ενημερωθεί κάπως καλυτέρα πριν την εισδοχή του.

Στα κεφάλαια που ακολουθούν αναπτύσσεται

Στο Πρώτο, – Η ζωή του τέκτονα, Τι πρέπει να γνωρίζει και να πιστεύει. 

Στο Δεύτερο κεφάλαιο – αναπτύσσονται οι τρεις μεγάλες αρχές της ζωής, αυτές που πρέπει να ακολουθήσει στη πορεία της ζωής του ο σωστός άνθρωπος την  (Αγάπη – Αρωγή – Πνευματικότητα) και

Στο Τρίτο κεφάλαιο – το  επιστέγασμα της ζωής που είναι  ο Θάνατος.

Κάτι που θέλω να τονίσω είναι ότι  σε διάφορα σημεία του κειμένου επαναλαμβάνονται κάποια βασικά στοιχεία στο ίδιο θέμα, χάριν ολοκλήρωσης της έννοιας του κεφαλαίου.

 

Εντέλει μην ξεχνάτε, πρέπει να έχετε κατά νουν ότι η προσπάθεια είναι, δια να κατέλθομε εις τα βάθη της συνειδήσεως και να γίνουμε καλύτεροι, όχι κανενός άλλου, αλλά του ίδιου μας του εαυτού.

Σωτήρης Νικολακόπουλος

 

 

 

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗ ΈΚΔΟΣΗΣ

Αδ..μου Εδώ θα μου επιτρέψετε να μιλήσω στο όνομα της φωτεινότητας και της διαφάνειας. Επειδή οι ιδιότητες αυτές είναι που καθορίσανε το χώρο μέσα στον οποίο μου ετάχθη να μεγαλώσω και να ζήσω 25 τόσα χρόνια Και αυτές (οι Ιδιότητες) είναι που ένιωσα, σιγά σιγά, να ταυτίζονται μέσα μου με την ανάγκη να εκφρασθώ. Είναι σωστό να προσκομίζει κανείς στον Τεκτ.. αυτά που του υπαγορεύουν η προσωπική του εμπειρία και η Ηθική του. Πολύ περισσότερο σήμερα που οι καιροί είναι σκοτεινοί δύσκολη και χωρίς τέλος και αυτό που του υπαγορεύουν είναι μια όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ορατότητα.

Οι καιροί, φευ, στάθηκαν ανέκαθεν για εμάς μικρόψυχοι γιατί κάποιοι το θέλησαν ( Βλέπε 1900 βλέπε 1936 βλέπε 1986 βλέπε τώρα) Αλλά και ο Τεκτ.. ανέκαθεν λειτουργούσε. Δύο φαινόμενα προορισμένα να συνοδεύουν την μοίρα μας και που το ένα τους αντισταθμίζει το άλλο. Πώς αλλιώς. Αφού και η νύχτα και τ’ άστρα, εάν μας γίνονται αντιληπτά, είναι χάρη στον ήλιο. Με τη διαφορά ότι ο ήλιος, κατά τη ρήση του αρχαίου σοφού, εάν υπερβεί τα μέτρα, καταντά ύβρις. Χρειάζεται να βρισκόμαστε στη σωστή απόσταση από τον ηθικό ήλιο, όπως ο πλανήτης μας από τον φυσικό ήλιο, για να γίνεται η Τεκτ.. ζωή επιτρεπτή.

Mας έφταιγε άλλοτε η αμάθεια. Σήμερα μας φταίει η μεγάλη γνώση. Μας έφταιγε άλλοτε η δουλικότητα σήμερα μας φταίει η απολυτή ελευθερία που τελικά κατάντησε ασυδοσία. Δεν έρχομαι μ’ αυτά που λέω να προστεθώ στη μακρά σειρά των επικριτών του Τεκτ…

Τότε όμως ο Τεκτ..; Τί αντιπροσωπεύει μέσα σε μια τέτοια κοινωνία; Απαντώ: τον μόνο χώρο όπου η δύναμη της Ελευθερίας είναι ακέραιη που κάποιοι ίσως μας στερούν.

Είναι, το ξέρω, άτοπο ν’ αναφέρεται κανείς σε κακές περιπτώσεις. Και ακόμη πιο άτοπο να επικρίνει το σπίτι του. Είναι όμως κάποτε απαραίτητο, στο βαθμό που αυτά βοηθούν να δούμε πιο καθαρά μιαν ορισμένη κατάσταση πραγμάτων. Και είναι σήμερα η περίπτωση.

Λέμε, και το διαπιστώνουμε κάθε μέρα, ότι ζούμε σ’ ένα χάος ηθικό. Κι αυτό, τη στιγμή που ποτέ άλλοτε η κατανομή των στοιχείων της υλικής μας ύπαρξης δεν έγινε με τόσο σύστημα, τόση στρατιωτική, θα έλεγα, τάξη, τόσον αδυσώπητο έλεγχο. Η αντίφαση είναι διδακτική. Όταν σε δύο σκέλη το ένα υπερτροφεί, το άλλο αδυνατεί. Μια αξιέπαινη ροπή να συνενωθούμε σε ενιαία μονάδα οι Αδ.., προσκόπτει σήμερα στην αδυναμία να συμπέσουν τα ατροφικά και τα υπερτροφικά σκέλη των ομάδων. Οι αξίες μας, ούτε αυτές δεν αποτελούν μια στάση φρένου για αυτά που συμβαίνουν υπό το φως του Ήλιου.

Για τον Τεκτ.. —μπορεί να φαίνεται παράξενο αλλά είναι αληθές— η μόνη κοινή γλώσσα που αισθάνεται να του απομένει είναι οι αισθήσεις. Εδώ και πολλά χρόνια, ο τρόπος που αγγίζονται δύο σώματα δεν άλλαξε. Πάντα όμως μας οδηγούσε σε σύγκρουση όπως οι ιδεολογίες και οι θέσεις που μας άφησαν τόσα δεινά και μακριά από αυτό που λέμε πως αγαπάμε.

Όμως, όταν μιλώ για αισθήσεις, δεν εννοώ το προσιτό, πρώτο ή δεύτερο, επίπεδό τους. Εννοώ το απώτατο. Εννοώ τις «αναλογίες των αισθήσεων» στο πνεύμα. Όλος ο Τεκτ.. μιλά με ανάλογα. Μια οσμή μπορεί να είναι ο βούρκος ή η αγνότητα. Η ευθεία γραμμή ή η καμπύλη, ο οξύς ή ο βαθύς ήχος, αποτελούν μεταφράσεις κάποιας οπτικής ή ακουστικής επαφής. Η αλληγορία είναι εδώ. Όλοι μας γράφουμε καλές ή κακές ομιλίες που είναι η ψύχη μας που είναι για τον Τεκτ.. και όχι για τον Τεκτ.. κατά το μέτρο που ζούμε και διανοούμαστε με την καλή ή την κακή σημασία του όρου.

Μπορεί ο Τεκτ.. ν’ ακολουθήσει έναν τέτοιο δρόμο; Οι αισθήσεις μέσα απ’ τον αδιάκοπο καθαρμό τους να φτάσουν στην αγιότητα; Τότε η αναλογία τους θα επαναστραφεί επάνω στον υλικό κόσμο και θα τον επηρεάσει.

Δεν αρκεί να ονειροπολούμε και να λέμε πως είμαστε Τεκτ… Είναι λίγο. Δεν αρκεί να παινευόμαστε ότι εμείς μπορούμε να φτάσουμε την αλήθεια. Είναι πολύ. Κατά βάθος ο υλικός κόσμος είναι απλώς ένας σωρός από υλικά. Θα εξαρτηθεί από το αν είμαστε καλοί ή κακοί αρχιτέκτονες το τελικό αποτέλεσμα. Ο Παράδεισος ή η Κόλαση που θα χτίσουμε. Εάν ο Τεκτ.. παρέχει μια διαβεβαίωση, και μάλιστα σε αυτούς τους καιρούς τους φρικτούς είναι ακριβώς αυτο: ότι η μοίρα μας παρ’ όλ’ αυτά βρίσκεται στα χέρια μας. και πάντα να ξέρετε και να πιστεύεται τον Τεκτονισμό και όχι τον Τέκτονα

Αδ.. μου Χρωστούσα την έκδοση αυτή όχι στη φιλαυτία μου ούτε στην υστεροφημία μου, ούτε – πολύ περισσότερο – στη φιλοδοξία μου. Τη χρωστούσα πρώτα – πρώτα στις ιδέες μας, την Τεκτ.. φιλοσοφία, που τουλάχιστον σε μένα ασκεί μια ακαταμάχητη έλξη, αποτελεί δε το υπόβαθρο της ζωής μου διότι πιστεύω στην πρακτική της. Η γοητεία που δίδει οφείλεται στο εσωτερικό περιεχόμενο των νοημάτων και στο γεγονός ότι περιέχει ανυπέρβλητες θείες αλήθειες διατυπωμένες σε φράσεις και θέσεις μεστές από αρμονία και λογικότητα, διαπιστώνοντας το μελετώντας (νεκρούς και ξεχασμένους Τεκτ.. βαθμούς πέραν του Συμβ.. Τεκτ..)

Τη χρωστούσα λοιπον την εκδοση αυτη σε τόσους σημαντικούς ανθρώπους που ευτύχισα να συναπαντήσω.

Τη χρωστούσα στον τρόπο ζωής του πραγματικού Τεκτ:. και έτσιμου δόθηκε το κίνητρο να επιμεληθώ αρκετά μπορώ να πω από τα κείμενα των Αδ.. που έχουν γράψει για την Αδελφότητα μας, στους βαθμούς 4^ο έως και 32^ο.

Τη χρωστούσα ακόμα σε κείνους τους αδ.: των φιλοσοφικών εργαστηριών που με τίμησαν με λόγια στοργικά και τόνωσαν την πίστη μου γι’ αυτό που κάνω. Προσπάθησα να μην αιχμαλωτισθώ από τους δισταγμούς μου, γιατί πάντα υπάρχει ένας δρόμος ανάμεσα στην ειλικρίνεια και το φόβο και πάντα μένω πιστός στις ιδέες μου που τόσα χρόνια δάσκαλοι σοφοί μου μεταλαμπαδεύουν.

Τα διάφανα σύμβολα αυτής της αδελφότητας μας ταξιδεύουν, μας ταξιδεύουν μακριά σε κόσμους άλλους, σε κόσμους όμορφους σαν τα χρώματα της αυγής, σαν τα χρώματα της ζωής μας που πρέπει να τα παίρνουμε και να τα κάνουμε σμαράγδια και να φωτίζουν τις νύχτες μας…

….Οι εργασίες αρχίζουν

Φως που ωριμάζει ώσπου να γίνει σώμα,

ώσπου να γίνει ο ίσκιος του κορμιού μας.

Οι εργασίες έχουν αρχίσει

πλέγμα ζεστασιάς ορατό και απτό,

τα σύννεφα έφυγαν και χανόμαστε στο φως….

 

Τέλος τη χρωστούσα, κύρια, σε μια συγκεκριμένη έννοια, που ωστόσο στα χρόνια που οργώνω με το αδύνατο μολύβι μου, έχει πολύ ουσιαστικό, πολύ καθοριστικό και δραματικά ισχυρό ρόλο: στην Αλήθεια, την Τεκτ.: Αλήθεια..

Διότι (η Αλήθεια κατακτάται μετά από δράση και προσπάθεια μετά από σκληρές δοκιμασίες οι οποίες θα διδάξουν την ψυχή ότι αυτή, ως αποτελούσα μέρος του απείρου πρέπει να ακολουθήσει τον νόμο ο οποίος ρυθμίζει τις σχέσεις των ουσιών, των μορφών και των συνειδήσεων του απείρου και τον οποίον καθορίζουν οι μύσται ως τον μεγάλο Νόμο της Αρμονίας) κατά τον αδ:. Βασιλή.

……. Αυτό το φως του ουρανού

που φτάνει γρήγορα ανοίγοντας το πνεύμα,
μας φανέρωσε κιόλας μπρος στα μάτια μας

το βάρος μιας ευθύνης,

που το πραγματικό νόημα της ζωής μας

συνοψίζεται σε μια λέξη

ΑΛΗΘΕΙΑ.

Το πνεύμα λειτουργεί

μια λειτουργία υπερσυνειδητή.

Όσα έγραψα, διαβάζοντας και ψάχνοντας και όσα επιμελήθηκα, το έκανα με αγάπη σε στιγμές που μου προσέφεραν ευχαρίστηση και γαλήνη. Κουράστηκα αλλά με ικανοποιούσε η γνώση που έπαιρνα.

Ο στόχος μου είναι οι Αδ.. μέσω αυτής της βιβλιογραφίας να βοηθηθούν αφ ενός στη γνώση μπαίνοντας σε ποιο δύσκολα μονοπάτια, γνωρίζοντας βαθμούς που δεν εργαζόμαστε αλλά μας δίνει μια συνέχεα σε αυτούς τους βαθμούς που ξέρουμε   και αφ εταίρου να μπορέσουν να προχωρήσουν λίγο ποιο πέρα σε αναζητήσεις και έρευνες στα θέματα που μας απασχολούν

Τα κείμενα είναι μεταφρασμένα η έχουν γραφεί σε απλό , κατανοητό και εύκολο λόγο. Ο κάθε αδ:. που θα τον ασχοληθεί και μελετήσει τους Τεκτ.. αυτούς βαθμούς θα οδηγηθεί σε ανώτερες καταστάσεις και ίσως τον παει σε νέες πνευματικές αναζητήσεις.

Αυτά με οδήγησαν να συμμαζέψω και να οργανώσω όλη αυτή τη πράγματι κουραστική δουλειά, πιστεύοντας ότι μέσα από αυτό το ανάγνωσμα, πέραν των αισθήσεων κάποιοι ίσως βρουν κάτι που θα τους συγκινήσει και θα ασχοληθούν με κάτι νέο στη Τεκτ.. τους διαδρομή.

Τελειώνοντας αυτή την εργασία, των περιπου 4500 σελιδων, που αποτελεί ξεκίνημα, ίσως να αγγίξει την ψυχή ορισμένων, θέλω να τονίσω ιδιαίτερα και να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου :

Τον Ύπ.. Μέγ.. Ταξ.. Κραταιοτ.. και Φίλτ.. Αδ.. Σπύρο Καμαλακη που με ενθάρρυνε και με τροφοδότησε, ξαφνιάζοντας με, με πάρα πολλά κείμενα και όχι μόνο.

Τον Φιλτ.. Αδ.. Γιάννη Σταματουδη που εργαζόμενος ατελείωτες ώρες μετέφρασε τα συγγράμματα του Αδ.. Παικ.

Τον Κρατ.. και Φιλτ.. Αδ.. Θυμιο Σπαριδη που πέραν της ενθάρρυνσης και τους κάλους του λόγους μου έδωσε το δικαίωμα να ξανά επιμεληθώ την δική του δουλειά στα Βαθμούς4ο έως 14^ο

Τον Κρατ.. και Φιλτ.. Αδ.. Μανώλη Καμπουριδη που με χαρά και ευχαρίστηση με τροφοδότησε με κείμενα, ιδιαιτερα του Υπερτ.. Περ.. και Αρ.. Παγ..

Είμαστε άνθρωποι και καθώς βρισκόμαστε στο ξεκίνημα μιας νέας 1000ετίας θέλω να μεταφέρω από την θέση αυτή, την αγωνία μου για το μέλλον του Τεκτ.. που είναι στενά συνδεδεμένος για την πνευματική μας ανέλιξη. Αγωνία για ένα παρόν που είναι κυρίως υλιστικό, σε μια κοινωνία χωρίς ηθικές αξίες με ανθρώπους χωρίς ιδανικά. Αγωνία για τα παιδιά μας, που έχει ξεκινά ο 21^ο αιών μέσα σ’ ένα περιβάλλον υψηλών τεχνικών επιτευγμάτων αλλά χαμηλού έως ανύπαρκτου πνευματικού πολιτισμού.

Οφείλουμε να δώσουμε απαντήσεις με το παράδειγμα μιας πραγματικής ζωής και να δείξουμε τον πνευματικό δρόμο στις καινούργιες γενιές. Ο καθένας μας από την θέση που κατέχει στο χώρο όπου ζει. Ο Τεκτ..είναι σίγουρο πως παρέχει το πλαίσιο για αναβάθμιση των ανθρώπινων σχέσεων, με τα διδάγματά του, την φιλοσοφία του, που είναι η κατανόηση, η αγάπη, η ταπεινοφροσύνη και η συγνώμη.

  Σωτηρης  Νικολακόπουλος  33^ος

Λογοτεχνία και Τεκτονισμός

Λογοτεχνία, η τέχνη του λόγου. Κύρια ιδιότητα της ανθρώπινης φύσης, θα ήταν δύσκολο να απουσιάζει από τον Τεκτονικό χώρο, όπου σφυρηλατούνται οι λόγοι και οι πράξεις με κύριο σκοπό την εφαρμογή των υψηλών στόχων του συστήματος στην ανθρώπινη κοινωνία.

Ο επηρεασμός των φοιτούντων σε αυτό το χώρο οδήγησε μεγάλα φωτεινά πνεύματα που ασχολούντο με αυτό το σπουδαίο τρόπο έκφρασης να συγγράψουν λιγότερο ή πε­ρισσότερο αξιοζήλευτα πονήματα. Και ο αριθμός τους και η ποικιλία τους αποτελούν πρόβλημα αναφοράς όλων αυτών, ως εκ τούτου στο παρόν βιβλίο

Στο Πρωτο Κεφαλαιο    θα ασχοληθούμε με τους Έλληνες Λογοτέχνες Ποιητές που φοίτησαν Τεκτονισμό και ήταν τα φωτεινά μυαλά της εποχής των, θα ασχοληθούμε με τους σημερινούς  λογοτέχνες που στόχος τους είναι μέσα από τις διαχρονικές ιδέες του τεκτονισμού να εκφράζονται και να ζουν.

Σήμερα στην εποχή του διαστήματος και των multimedia τα Τεκτονικά ιδεώδη και σύμβολα έχουν εισέλθει στην καθημε­ρινή ζωή μας. Πολλά είναι τα παραδείγματα Αδελφών.

Όσο δε για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, είναι γνωστή η ίδρυση Τε­κτονικής Στοάς στον κυβερνοχώρο. Οι Τέκτονες συγγραφείς δεν διστάζουν να δηλώσουν την ιδιότητά τους, στις εισαγωγές και τα οπισθόφυλλα των βιβλίων τους. Να λοιδορήσουν ή να εξάρουν τις διδασκαλίες και τα πι­στεύω αυτού του αιώνιου Θεσμού, κρατώντας πάντα μια κοινή συνισταμένη. Την αγάπη προς τον άνθρωπο και την αιωνιότητα του άφθαρτου τμήμα­τός του, της αθάνατης ψυχής.

Στο Δευτερο κεφαλαιο Τον ξεσηκωμό του Γένους μας για την απελευθέρωση της πατρίδας μας υποστήριξαν εκτός Ελλάδας, πρώτα, οι άνθρωποι του Πνεύματος και της Τέχνης. Στο τέλος του 18ου αιώνα, στα χρόνια του Διαφωτισμού, που είχε ως σημείο αναφοράς την κλασική Παιδεία, το κίνημα αυτό ενισχύθηκε  Ο Διαφωτισμός ,οι ιδέες του οποίου  αντλήθηκαν από τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό , μεταδόθηκε μέσω των  παροικιών και στον υπόδουλο Ελληνισμό. Ξεκίνησε   στην Γαλλία και επεκτάθηκε στις περισσότερες χώρες  της Ευρώπης προετοίμασε το  έδαφος για την Γαλλική Επανάσταση, στα μέσα του 18ου  αιώνα, που ονομάστηκε «Siècle des lumières. Στους  σημαντικούς εκφραστές του Διαφωτισμού τοποθετούνται ο Βολταίρος , ο Μοντεσκιέ, ο Ντιντερό  ενώ ο Ζαν Ζακ  Ρουσσώ διατύπωνε τη θεωρία του Κοινωνικού Συμβολαίου,  προτρέποντας σε μια Ευρώπη που θα υποστήριζε τα δικαιώματα του ανθρώπου. Η έκρηξη της ελληνικής επανάστασης, θα βρει  λοιπόν τη Ευρώπη στη δική της «εποχή της απελπισίας» (age of despair), κάτω απο την τυραννία της Ιεράς Συμμαχίας να συντρίβει οτιδήποτε θα μπορούσε να αμφισβητήσει την εξουσία των Θρόνων.

Στο Τριτο Κεφαλαιο Στον Ελληνικό χώρο  κατά την περίοδο 1750-1821, έχουμε και την δημιουργία ενός πνευματικού  κινήματος , που ονομάστηκε Νεοελληνικός  διαφωτισμός. με κύριους εκπρόσωπους τον Αδαμάντιο  Κοραή και τον Ρήγα Φεραίο . Αναπτύχθηκε μια  έντονη πνευματική δραστηριότητα γύρω από  θεμελιώδεις ιδέες όπως ελευθερία, δικαιοσύνη, ανεξιθρησκεία, αρετή επιστήμη, με αντικειμενικό σκοπό το  φωτισμό των υπόδουλων Ελλήνων, ώστε αυτοί να διεκδικήσουν την απελευθέρωσή  τους

Στο 4^ο Κεφαλαιο Η μεσαιωνική ποιητική παραγωγή της δυτικής Ευρώπης που ύμνησε τα πολεμικά κατορθώματα και τα αισθήματα των. Κύριο χαρακτηριστικό της είναι η βαθιά προσήλωση της στους θεσμούς και στις απαιτήσεις της εποχής της. Είναι συνεπώς εξαιρετικά ευαίσθητη απέναντι σε ανανεώσεις κοινωνικού, ηθικού, ιδεολογικού και συναισθηματικού χαρακτήρα.  Η κλειστή αυλική προέλευση του ποιητικού αυτού είδους, με τη στατική θεματολογία του, είναι η αιτία που σε σύντομο χρονικό διάστημα κατέληξε σε μια καθαρά φορμαλιστική άσκηση, με την οποία ο ποιητής απέβλεπε κυρίως στο να ψυχαγωγήσει με κομψό και ευχάριστο τρόπο το κοινό στο οποίο απευθυνόταν.  Από την άποψη αυτή συνδέθηκε με την ποίηση που άνθησε στις Αυλές της Προβηγκίας (ποίηση των τροβαδούρων), που συχνά ήταν πιο ελεύθερη απέναντι στην κοινωνία και στους θεσμούς της.

Στο 5ο  Κεφαλαιο Ποιες είναι οι ρίζες των Ροδόσταυρων και ποιος ήταν ο Ροδόσταυρος; Η Συμπαντική Διδασκαλία των Ροδόσταυρων έχει πανάρχαιες πηγές. Στις αρχές του 17^ου Αιώνα ο όρος «Ροδόσταυρος» έγινε γνωστός στην Ευρώπη από τα αποκαλούμενα «κλασικά γραπτά» των Ροδόσταυρων.Το όνομα «Ροδόσταυρος» έχει εμφανιστεί από την εποχή του Μεσαίωνα. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στα γραπτά του Γερμανού θεολόγου Ιωάννη Βαλεντίνου Ανδρέα  στις αρχές του 17^ου αιώνα. Πρόκειται για το «Κάλεσμα της Αδελφότητας του Ροδόσταυρου»  το 1614, την «Ομολογία της Αδελφότητας του Ροδόσταυρου» το 1615 και τον «Αλχημικό Γάμο του Χριστιανού Ροδόσταυρου» το 1616. Σε αυτά τα γραπτά γίνεται λόγος για μια μυστηριώδη Αδελφότητα που είχε ως στόχο μια παγκόσμια Πνευματική Μεταρρύθμιση.

Τελος η εποχή του διαφωτισμού είναι γεμάτη από τέκνα του Φωτός. Επηρέασαν και επηρεάσθηκαν από τον Τεκτονισμό σε τέτοιο βαθμό που κάποιος θα μπορούσε να πει ότι όλοι ήταν Τέκτονες. Προετοίμασαν τις κοινωνικές με­ταλλαγές από τη Μασσαλιώτιδα μέχρι τη μεγάλη επανάσταση που θα αρχί­σουμε να τη ζούμε στο καράβι του Τσάρου Σαλτάν Lada, που μας οδηγεί στο παράξενο και δύσκολο ταξίδι ξεκινώντας για τις κοινωνίες όλου του κόσμου μέσα από τη Ρωσική επανάσταση των Τεκτόνων λογιών Πούσκιν, Λέων Τολστόι, Τουρκιένιεφ και έναν άπειρο αριθμό διανοητών που μέσα από αυτόχθονες Στοές της Πετρούπολης και της Μόσχας προσπάθησαν να τιθασεύσουν τη σκληρότητα της κορυφαίας ταξικής επανάστασης μέσα απ’ το ρομαντικό τρόπο σκέψης. Δεν έχει σημασία τι κατάφεραν και τι δεν κατάφεραν. Η ουσία είναι ότι έδωσαν το χρώμα και την ανθρωπιά που εί­ναι απαραίτητη για να μη μείνει η γεύση του αίματος και της τρομοκρατίας.

Σωτηρης Νικολακοπουλος

 

Αυτό που ακολουθεί είναι τα μαθήματα που ανέπτυξα σαν Β’ Επόπτης της Σ.·. Στ.·. Ποσειδωνία αρ. 2 Αν.·. Πειραιώς. Προσπάθεια ατομική με τη βοήθεια της βιβλιογραφίας που αναφέρεται σε κάθε μάθημα, προσπάθεια αγάπης γι’ αυτό που κάνουμε, προσπάθεια τιμής στον όρκο που δώσαμε. Σαν πρώτο υλικό για την ανάπτυξη όλων των θεμάτων που ακολουθούν πήρα την εισαγωγή του τυπικού του Βαθμού του Μαθ.·. της Μ.·. Σ.·. Τ.·. Ε.·. έκδοσης Εν Αν.·. Αθηνών 1988

Θεωρώ ότι η προσπάθεια αυτή αποτελεί βοήθημα όχι μόνο για τους νέους Αδ.·. που τους προσφέρει την εικόνα του πνεύματος, του κόσμου των ιδεών αν θέλετε, του χώρου που ζούμε, καθώς και το επιθυμητό γνωστικό υπόβαθρο, στοιχειοθετώντας τη βάση μιας πρώιμης τεκτ.·. παιδείας ιδίως των νεοφύτων, αλλά και για τους παλαιούς Αδ.·. υπενθύμιση και περαιτέρω ανάπτυξη του κάθε μαθήματος και ελπίζω να τους βοηθήσει να εμβαθύνουν περισσότερο στις τόσο σημαντικές έννοιες του Συμβολικού Τεκτ.·.

Επισημαίνω για αποφυγή οποιασδήποτε παρεξήγησης, όλα τα θέματα όπως και ο τρόπος παρουσίασής τους εκφράζουν μόνο τις απόψεις μου οι οποίες δεν είναι καθόλου απαραίτητο να είναι σκέψεις και θέσεις κάποιων Αδ.·. Υπενθυμίζω ότι το βιβλίο αυτό προορίζεται ΜΟΝΟ για Τεκτ.·. και ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η διάθεσή του και ο δανεισμός σε τρίτους, στα πλαίσια του ηθικώς αυστηρού νόμου της #Τεκτ.·. Σιγής#.

Το κάθε μάθημα κρατά μια σχολική ώρα, δηλ. ¾ της πραγματικής ώρας, και αφού γίνει η εισήγηση στο θέμα, συνέχεια γίνεται διάλογος λύνοντας όσο μπορούσα πιο πολλές ερωτήσεις και απορίες. Με τον τρόπο αυτό και στο τέλος ένα μικρό διάλλειμα 15’ ξεκινούν οι εργασίες της Στ.·.

Ευχαριστίες αξίζουν πολλές, για την βοήθεια μέσω των ομιλιών τους, Αδ.·. καθώς επίσης την αμέριστη βοήθεια από το βιβλίο που έχει εκδώσει η Σ.·. Στ.·. Μεγ. Αλέξανδρος αρ. 62 Αν.·. Θεσσαλονίκης – Συμβολή στην Εσωτερική Γνώση της Τεκτονικής Μυσταγωγίας –

Τελειώνοντας παρακαλώ για την ανοχή σας για τις οποιεσδήποτε παραλείψεις ή λάθη υπάρχουν στην έκδοση αυτή, αφού καμιά φορά το καλύτερο είναι εχθρός του καλού.

Ως μαθηταί οφείλουμε να ερευνήσουμε την δημιουργία της φύσεως να εξετάσουμε τους νόμους και τις αρχές της δημιουργίας διότι ο πρώτος βαθμός υποδεικνύει την οδόν την οποία πρέπει να ακολουθήσει ο μαθητής εάν όντως ποθεί να καταστεί κάτοχος της γνώσεως.

Εντέλει πρέπει να έχετε κατά νουν ότι ερχόμαστε εδώ, δια να κατέλθωμεν εις τα βάθη της συνειδήσεως και να γίνουμε καλύτεροι, όχι κανενός άλλου, αλλά του ίδιου μας του εαυτού.

Σας παραδίδω τα επόμενα …  μαθήματα που είναι βγαλμένα αφ’ ενός από την εκπαίδευσή μου κοντά σας, την εμπειρία μου την τεκτ.·., και αφ’ ετέρου από βιβλιογραφία

Σωτήρης Νικολακόπουλος

Τεκτονικά Ιστορικά Αφηγήματα

. Αρχαιοελληνικά Μυστήρια

. Εταιρια Φιλικων

. Βίος και πολιτεία του Ι. Καποδίστρια

. Βίος και πολιτεία του Α. Μότσαρτ

. Οι Τεκτ.. στους αγωνες του  εθνους

Τεκτονικά Θέματα – Αναλύσεις

. Βίβλος του Νόμου

. Μύηση στον 21^ο Αιώνα

. Αρχές του Τεκτονισμού

. Τεκτ.. Αγάπη

. Μαγικός Αυλός Τεκτ.. Ανάλυση

 

Τεκτονικά Δρώμενα

. Λάξευση Λίθου

. Χάραξη Ιερού Τάπητα

. Τρις Στήλες

. Διάλογοι Τεκτ.. Β.. Α..

. Εργασίες Ανέγερσης Συμβ.. Στ..

. Τελεται – Εορται  Σκωτικου Τυπου

 

Τεκτονικες Επιφυλλιδες B

Το βιβλιο αυτό περιλαμβανει επιλογη από τις ομιλιες μου,  που εκανα στον Τεκτονισμο από το 1995 που αρχισα αυτό το ταξιδι  εως το 2015. Είναι ομιλιες του Β’  και Γ’ Συμβολικου βαθμου που εκανα σε διαφορες Στοες, ειτε σαν μελος της Στ.. που ανηκα, ειτε σαν επιθεωρητης στην Στ.. που ημουν, ειτε σαν φιλοξενουμενος από καποια άλλη Στ…

Για την συνταξη  αυτων των ομιλιων χρησιμοποιησα και με βοηθησαν, τα στοιχεια από εργασιες παλαιοτερων Αδ.. Αδ.., η η τεκτονικη εγκυκλοπαιδεια του Λασκαρη, η από την βικιπαιδεια την ελευθερη εγκυκλοπαιδεια, η ακομα σε πολύ μεγαλο βαθμο η επαφη μου με τα τυπικα που τα μελετησα  και που μου δημιουργησαν την τεκτονικη εμπειρια, ώστε να ειμα ικανος να αντιλαμβανομαι τα πραγματα και από μια άλλη σκοπια….